Map of the sky, 2015, digital print on cardboard (ultra deep hubble field), various dimensions
ENG
Sky is probably the most democratic part of the landscape. It belongs to everyone, regardless of social status, religion, place of residence or education. Thereby the night sky, depending on the viewer, may be received at the purely aesthetic, symbolic (religion, mythology), can serve practical purposes (routing in shipping) and finally in itself be an object of scientific research. Similarly, the images of the sky performed using the tools that are an extension of our eyes like a telescope. Photographs of space made for scientific purposes, many also distributed in popular literature and on the Internet, quickly begin to function at the level purely visual - as beautiful paintings. In addition, they provide a powerful medium for fans of various conspiracy theories and pseudoscientific. Various possibilities of visual perception of scientific information, their interpretation, functioning in popular culture and influence on our knowledge of the world, are the starting point for the concept Map of the sky.
In my work I used a photo of the Hubble Ultra Deep Field, taken with the Hubble Space Telescope. It is one of the most famous four series reaching the farthest astronomical images taken in daylight by this device - shown on the objects are just off the Earth about 13 billion light years. These photographs became a breakthrough in space exploration, confirming among other things, the Hubble law (proclaiming the accelerating expansion of the universe) and the cosmological principle (the universe at large scales is homogeneous). Despite the scientific nature, pictures quickly left the elite, highly specialized environment and went to a wide audience. Beautiful, awakening the fantasy of images quickly gained iconic status. Work Map of the sky consists of dozens of buildings-samples. It has an open structure because the number of elements can potentially be infinite. Thus, the shape and size of installation is never final. The shapes of individual samples are inspired by scientific models, architecture and design of unrealized projects.
PL
Niebo to prawdopodobnie najbardziej demokratyczna część krajobrazu. Należy do każdego, niezależnie od statusu społecznego, wyznania, miejsca zamieszkania czy wykształcenia. Dzięki temu nocny firmament, w zależności od oglądającego, odbierany może być na poziomie czysto estetycznym, symbolicznym (religia, mitologia), może służyć celom praktycznym (wyznaczanie tras w żegludze) czy wreszcie sam w sobie być obiektem badań naukowych. Podobnie jest z obrazami nieba wykonywanymi przy pomocy narzędzi będących przedłużeniem naszego wzroku, takich jak teleskop. Fotografie kosmosu wykonywane w celach naukowych, licznie rozpowszechniane także w literaturze popularnej oraz w internecie, szybko zaczynają funkcjonować również na poziomie czysto wizualnym – jako piękne obrazy. Ponadto stanowią one mocną pożywkę dla fanów rozmaitych teorii spiskowych czy pseudonaukowych. Różne możliwości percepcji wizualnych informacji naukowych, ich interpretacja, funkcjonowanie w kulturze popularnej oraz wpływ na kształtowanie naszej wiedzy o świecie, stanowią punkt wyjściowy dla koncepcji Mapy nieba.
W pracy wykorzystałem fotografię Ultra głębokie pole Hubble'a, zrobioną przy pomocy Kosmicznego Teleskopu Hubble'a. Jest to jedna z najsłynniejszej serii czterech sięgających najdalej zdjęć astronomicznych wykonanych w świetle dziennym przez owo urządzenie – ukazane na niej obiekty oddalone są od ziemi o około 13 mld. lat świetlnych. Wspomniane fotografie stały się przełomem w badaniu kosmosu, potwierdzając między innymi prawo Hubble'a (głoszącego, iż rozszerzanie się wszechświata przyspiesza) czy zasadę kosmologiczną (wszechświat w wielkich skalach jest jednorodny). Pomimo naukowego charakteru, zdjęcia szybko opuściły elitarne, wysoko wyspecjalizowane środowisko i trafiły do szerokiego grona odbiorców. Piękne, rozbudzające fantazję obrazy szybko uzyskały status ikonicznych.
Praca Mapa nieba składa się z kilkudziesięciu obiektów-sampli. Ma ona przy tym strukturę otwartą, albowiem ilość elementów może być potencjalnie nieskończona. Tym samym kształt oraz wielkość instalacji nigdy nie jest ostateczna. Kształty poszczególnych sampli inspirowane są modelami naukowymi, architekturą oraz designem niezrealizowanych projektów.